Ses maddesel ortamda yayılabilen bir enerji türüdür.
Titreşen her cisim enerjisini dalgalar halinde bulundukları ortama yayan bir ses kaynağıdır. Ses dalgaları; titreşimleri yayılma doğrultusunda olduğundan boyuna dalga olarak adlandırılır. Işık dalgaları enine dalgalardır.
Kaynağın birim zamanda titreşim sayısı, ürettiği sesin frekansıdır. Bu frekansa sesin yüksekliği denir. Bu özellik ışıkta renkleri oluşturur.
Ses dalgalarını ışık dalgalarından ayıran temel fark sesin boşlukta yayılamamasıdır. Ses ancak ortam olduğunda yayılabilen mekanik bir dalga, ışık ise boşluk ve saydam ortamlarda yayılabilen elektromanyetik dalgadır.
Enerjinin - ses olsun ışık olsun - dalga şekli ile yayılması ortak sonuçlar doğurur.
Bu ortak sonuçlar şunlardır:
1) Enerji taşırlar.
2) Bir yüzeyde yansıdıkları gibi farklı ortamlara iletilebilirler.
3) Hızları ortamlara bağlıdır. Ses en hızlı katılarda en yavaş gazlarda yayılır. Ancak ses ışığa göre çok çok yavaştır.
4) Bir noktada üst üste gelen dalgalar geliş şekline göre o noktada şiddetleri artabileceği gibi birbirlerini sönümleyebilirler.
5) Yüzeylere çarptıklarında basınç oluştururlar.
6) Ortam değiştiğinde frekansları değişmez.
7) Şiddetleri kaynaktan uzaklaştıkça azalır.
SESİN FİZYOLOJİK ÖZELLİKLERİ
Sesin üç temel fizyolojik özelliği vardır. Bunlar sesleri ayırt etmeye yarar.
1) Şiddet
2) Yükseklik
3) Tını
Şiddet:
Ses çıkarabilen bir cisme önce hafif sonra kuvvetli olarak vuralım. Meydana gelen sesler kulağımızda uzaktaki bir kulaktaki ile aynı duyuyu bırakmaz. Sesin duyudaki derecesi sesin şiddetidir. Bu özellik kulak zarında oluşan basınçtır.
a) Titreşim genliği
b) Kaynak ile kulak arasındaki uzaklığa bağlıdır.
Bir sesin duyulabilmesi için gerekli şiddete eşik şiddeti denir. Birimi desibel dir. Belli bir şiddetten sonra duymanın yerini acı hissi almaya başlar.
Yükseklik:
Kimi sesler ince ( tiz ) kimi sesler kalın ( bas ) duyulur. Seslerin bu özelliğine yükseklik denir. Ses inceldikçe yüksekliği artar.
Sesin yüksekliğini belirleyen frekanstır. Frekansı artan ses incelir.
Şiddeti yeterli bir sesin duyulabilmesi için duyulabilir frekans aralığında olması gerekir.
Bazı hayvanlar, duyulabilir frekans aralıkları daha geniş olduğundan insanların duymadığı sesleri duyabilir.
Tını:
Sesler aynı şiddet ve yükseklikte olsalar bile hangi kaynağa ( kişi, eşya, müzik aleti ) ait olduğu daha önce dinlenmiş olma koşulu ile kulak ( beynin duyma bölümü ) tarafından ayırt edilebilir. Sesin bu özelliğine tını denir. Tını farkı olmasaydı müzik aletleri yavan ve bir tonlu sesler verirlerdi. Değişik müzik aleti yapmak gereksiz olurdu.